Ο ζωγράφος του Sabouroff

Το συμβατικό όνομα «Ζωγράφος του sabouroff» οφείλεται στον J. Beazley, ο οποίος απέδωσε στον εν λόγω ζωγράφο τον γαμικό λέβητα του Βερολίνου αριθ. F 2404 που ανήκε στην συλλογή του Ρώσου κόμη Sabouroff, πριν αυτή διαλυθεί. (…) Στόχος της εργασίας αυτής είναι να συλλέξει και να ερευνήσει το έργο ενός πρώιμου κλασικού αττικού αγγειογράφου τον οποίο γνωρίζουμε με το συμβατικό όνομα “ζωγράφος του sabouroff”. Ο ” ζωγράφος του sabouroff ” (470/60 – 440/30 π.χ.) άρχισε τη σταδιοδρομία του ως κυλικογράφος αλλά την τελείωσε ως ζωγράφος των αποκλειστικά ταφικών λευκών ληκύθων. Η εργασία αυτή ερεύνησε τις σχέσεις του με άλλους σύγχρονους ομότεχνους του και τη θέση του στον αττικό κεραμεικό, κυρίως μέσα στο εργαστήριο του πιο σημαντικού ζωγράφου της εποχής του, του “ζωγράφου του Aχιλλέα”. Στόχος της εργασίας αυτής είναι να συλλέξει και να ερευνήσει το έργο ενός πρώιμου κλασικού αττικού αγγειογράφου τον οποίο γνωρίζουμε με το συμβατικό όνομα “ζωγράφος του sabouroff”. Ο ” ζωγράφος του sabouroff ” (470/60 – 440/30 π.χ.) άρχισε τη σταδιοδρομία του ως κυλικογράφος αλλά την τελείωσε ως ζωγράφος των αποκλειστικά ταφικών λευκών ληκύθων. Η εργασία αυτή ερεύνησε τις σχέσεις του με άλλους σύγχρονους ομότεχνους του και τη θέση του στον αττικό κεραμεικό, κυρίως μέσα στο εργαστήριο του πιο σημαντικού ζωγράφου της εποχής του, του “ζωγράφου του Aχιλλέα”.